Skautar og sund

Eins og ég sagði í fyrra bolggi þá þá fór ég í sund í gær og línuskauta. Við erna ferna fórum á línuskautum í árbæjarlaugina. Fernulíus er e-ð að röfla á sínu bloggi að hún hafi þurft að bíða e-ð aðeins eftir mér meðan ég leitaði af skautunum mínu, en það sem ég þurfti að bíða eftir henni þanngað til við gætum lagt af stað, hún hringdi í mig og sagðist vera komin eftir 10 mín en eins og þeir vita sem þekkja Fernu að þá þýðir þá 30-40 mín minnst, svona rétt eins og þegar hún er á leiðinni til mann og segist vera á Breiðholtsbrautinni en er í reynd á Sæbrautinni. Ég var náttúrulega að fara á skautana mína í fyrstaskipti í sumar og var ekki búin að taka þá fram, enda vissi ég alveg hvar þeir voru, en nei haldiði ekki að lilti bró hafi verið búinn að grafa þá undir gólfsett sem var hundir dekkjum sem var undir garðslöngu sem var undir e-ð fleirru helvítis drasli. Jæja en loks fundust skautarni og mín ætlaði að skella sér í þá þá sá ég mér til mikillar ógeðfeldni að það var kóngulóarvefur ofan í skautunum, og auðvitað öskraði ég upp og þurfti að leita hjálpar hetjunnar minnar hans pabba. Jæja loks gátum við lagt af stað og gekk ferðin okkar mjög vel í árbæjarlaug, loks þegar við vorum komnar blautar og æstar að komast í laugina, eeeeeeeeeeennnnnn þá kom í ljós að ég gleymdi sund fötum og eins og flestir vita að þá eru sundfötin sem maður getur fengið lánuð í laugunum nú ekki neitt æðislega spennó þannig að það var ekki annað til í myndinni en að hringja í hetjuna hann pabba og láta hann skutlast með sundfötin mín, e-ð fannst honum þó ótrúlegt að þessu litlu bikini hyldu minn stóra barm en þó kom hann með þau.
Eftir þetta gekk allt eins og það átti að gera. En ég vil bara koma því á fram færi að það er hún Ferna sem er sauðurinn en ekki ég, en þetta gladdi hennar litla hjarta svo að ég gæti gert svona mistök EINU SINNI, en þetta voru svona mistök sem eiga betur við hana en mig.