Búston

Hellú ég er ekki enn farin að segja frá Boston ferðinni okkar Hildar.
Jámms við sem sé fórum til Boston laugardaginn 13.nóv. Við áttum flug klukkan 17 og lögðum af stað upp á völl 14:30, jájá kannski soldið seint...En hvernig áttum við Reykavíkurmærnar að vita það að það væru þvílíkar vegaframkvæmdir í Hafnafirði og það gæti tekið mann klukkutíma að komast bara í gegnum FOKKING HAFNAFJÖRÐ!!!! En okey við allavega komumst þar í gegn, ég hef aldrei verið svona lengi á leið upp á völl og ætla ég nú ekki alfarið að kenna Hafnafirði þar um heldur er það líka að gamla kerlingin (er að ná aldarfjórðungnum) hún Hilla pilla keyrði alveg 100% á LÖGLEGUM hraða upp á völl, þannig að við komumst nú pottþétt heilar upp á völl, áfalla laust.

Þegar upp á völl var komið var náttúrulega eingin röð í tékkinnið. Við höfðum nú ekki mikinn tíma í fríhöfninni enda þureftum við þess ekkert. Þegar við erum komnar að geitinu þá kemur í ljós að það er klukkutíma seinkun á fluginu ooohhhh!!! en okey maður verður víst bara að bíða. Svo var byrjað að hleypa inn and U know icelandic people!!! við kunnum ekki að fara í röð. Við hildur tókum rúllustigan, þegar við vorum alveg að komast upp þá er kona efst sem stoppar bara og fer að laga töskuna sína við endan á stiganum!!!! og rúllustiginn stoppar náttúrulega ekkert, þá snýr sér ein kona við sem var á eftir frú Ein í Heiminum og segir við okkur Hildi:
rólegar stelpur við komust ekki áfram. HALLÓ!!! STUPIT WOMAN! við vorum ekkert að ýta, það bara voru allir að detta þarna því að stiginn heldur áfram að koma með fólk upp, það er enginn hold-takki á stiganum.
En okey sumt fólk er bara eitt í heiminum og þessi fröken hélt áfram að vera ein í heiminum allan ranann.

Svo vorum við Hildur sestar í sætin okkar og búnar að koma okkur vel fyrir, kemur þá ekki e-r kall og segir að við séum í sætinu hans, ég hélt nú ekki og segi að þetta séu okkar sæti!! og hana nú. Þá spyr flugfreyjan okkur hvort við værum 25 a og b, nei við erum 24 svara ég. ÚBBS!!! þá vorum við náttúrlega í röngum sætum.
Komnar til Boston, ég er Íslendingur og þegar ég er komin til útlanda þá segir ég upphátt það sem ég hugsa :o/ Hey hildur sérðu konuna þarna hún er í alveg eins buxum og við eigum nema hvað hennar eru..... snýr konan sér við, hún var náttúrulega íslensk. Ég get stundum verið alger ljóska, ég meina við vorum enn á flugvellinum og auðvitað var fólkið úr vélinni enn í kringum okkur.
Svo var það að fara í gegnum toll hliðið þarna úti, þá býður maður í röð og með skjöl sem maður átti að fylla út í vélinni á leiðinni út. Ein af spurningunum á þessum blöðum er um hvort maður sé með e-r sprengiefni eða vopna,,, JE RIGHT að maður myndi segja frá því ef maður væri nú með sprengiefni eða vopn í töskunni. En okey við Hildur náttúrulega förum í sitthvoru lagi í gegnum hlið hjá sitthvorum gæjanum, og þetta voru algerir hösslarar, þeir voru bara að daðra við okkur við urðum hálf vandræðalegar :o/

Komnar upp á hótel, hendum töskunum inn í herbergi og fórum strax út og í mollið sem var næst hótelinu okkar, þar sáum við nákvæmlega EKKERT!!! :o(

Fórum sárar aftur upp á hótel alls lausar og ákvaðum að fara bara að sofa klukkan 10 á laugardagskvöldi (lélegar) En okey e-ð gekk mér illa að sofa og var ég að vakna á klukkutíma fresti að kíkja á klukkuna, svo um klukkan 4 um nóttina þá var ég bara algerlega glaðvakandi og þorði ekki að hreifa mig svo ég myndi nú ekki vekja hana Hildi, ég er e-ð að kíkja á klukkuna á símanum hjá mér að þá heryri ég í Hildi: ertu vakandi. Úff jáhá get ekki sofið og hún ekki heldur, þannig að við bara kveiktum ljósin og á sjónvarpinu og vorum að spjalla tl klukkan 7 þegar morgunverðarborið loksins opnaði, við vorum komnar út af hótelinu fyrir klukkan 8 á sunnudagsmorgni!!! Ég hef bara aldrei á minni lífstíð vaknað svona snemma á sunnudagsmorgni.

jæja þetta er orðið soldið langt núna, segi meira seinna